Choć istnieją dowody, że
Kopenhaga jako osada istniała już ponad 6000 lat temu, pierwsze pisemne wzmianki mówią o roku 1043. Prawa miejskie Kopenhaga otrzymała w roku 1254. Początkowo miasto nie miało wielkiego znaczenia. Miejscowa ludność zajmowała się połowami śledzia w
Oresund (wąska cieśnina pomiędzy
Danią i
Szwecją). Stopniowo jednak znaczenie miasta zaczęło rosnąć ze względu na położenie na szlaku pomiędzy królewską siedzibą w
Roskilde i centrum religijnym w katedrze w Lund. Największym zagrożeniem dla
Kopenhagi było silne miasto hanzeatyckie,
Lubeka, która nie zamierzała tolerować konkurencji Kopenhagi. W XIV w. miasto przeżyło kilka najazdów floty z
Lubeki, a w latach 1368-69 zostało zniszczone przez siły
Hanzy. Siedzibą władzy świeckiej był wzniesiony na ruinach biskupiego
Slotsholmen, nowy zamek, w którym od 1420 r. rezydował król Danii Eryk Pomorski (w 1416 r. król odebrał miasto biskupowi Roskilde). Król nadał Kopenhadze w 1422 r. przywileje handlowe wspierał gospodarczy rozwój miasta. W 1443 r. Kopenhaga stała się de facto stolicą kraju. Od tego czasu datuje się szybki wzrost znaczenia Kopenhagi nie tylko, jako centrum handlowo-rzemieślniczego, ale również politycznego i naukowego. Reformacja w 1536 r. zakończyła na dobre rozgrywki między biskupami Roskilde i królami
Danii o
Kopenhagę, pozostawiając miasto w ręku tych ostatnich. W październiku 1728 r. doszło do wielkiego pożaru Kopenhagi, który strawił 2/5 miasta. Przez 3 dni pożogi spłonęło 1670 domów i przepadły tysiące skarbów kultury nagromadzonych w tej części miasta. Odbudowa miasta po wielkim pożarze nadała mu też inny charakter: większość domów odbudowano według ówcześnie panujących prądów w architekturze: do Kopenhagi zawitał barok. W 1794 r., po kolejnym wielkim pożarze Zamku Królewskiego Christiansborg, rodzina królewska przeniosła się do
Amalienborga, który dotychczas pełnił rolę rezydencji podmiejskiej. Okres po zakończeniu wojen napoleońskich, to czasy stagnacji i – paradoksalnie – niezwykłego rozkwitu kulturalnego Kopenhagi. Nigdy dotąd nie działało tutaj tylu wybitnych pisarzy (np. H. Ch. Andersen), filozofów (np. S. Kierkegaard), rzeźbiarzy (np. B. Thorvaldsen) i malarzy. W latach 1940-45 miasto znalazło się pod okupacją niemiecką. Od 1943 r. było centrum ruchu oporu i miejscem wielu akcji sabotażowych. W maju 1945 r. zostało wyzwolone przez duński ruch oporu i wojska brytyjskie.
Kopenhaga – informacje ogólne
Kopenhaga leży na wschodnim wybrzeżu wyspy Zelandia i częściowo Amager. Od 2000 r. jest połączona mostem nad Sundem ze szwedzkim Malmö. Miasto liczy 1,2 miliona mieszkańców. Kopenhagę najlepiej zwiedzać od maja do września oraz w grudniu. Wiosną parki i ogrody miejskie toną w morzu kolorowych kwiatów. Latem temperatury nie przekraczają 30°C, dzięki czemu spacery nie są uciążliwe. Natomiast w grudniu świątecznym festynom i zabawom nie ma końca. Do Kopenhagi z Polski najlepiej udać się autobusem kursującym z największych miast lub samolotem. Po mieście najlepiej jeździć rowerem. Jednoślad można wypożyczyć w biurze informacji turystycznej (Radhusstrade 13 w pobliżu ratusza, przy Bernstorffgade 1 naprzeciw dworca głównego), niemal w każdym schronisku młodzieżowym, a także na niektórych dworcach kolejowych. Kolej podmiejska "S" jest stosunkowo dobrze rozbudowana, ale często się spóźnia. Stacje są oznaczone czerwonym sześciokątnym znakiem z dużą, żółtą literą S w środku. Autobusy są szybkim i sprawdzonym środkiem lokomocji. Żółty afisz na słupach – to oznaczenie przystanków (główny znajduje się w sąsiedztwie ratusza). Bilety można kupić: u kierowcy, w kasach, w automatach.
Kopenhaga – noclegi i jedzenie
Stolica Danii jest bardzo przyjazna turystom i oferuje wiele możliwości zakwaterowania. Hotele zróżnicowane cenowo i jakościowo. Liczne schroniska młodzieżowe oferują tanie, ale wygodne i schludne noclegi. W Danii bardzo rozpowszechnione są zajazdy. Jest ich bardzo dużo gdyż dekretem z 1396 roku, królowa Małgorzata nakazała dla wygody podróżnych wybudować zajazdy oddalone od siebie nie więcej niż 3 mile (ok. 30 km). Dużo jest domów wakacyjnych czynnych cały rok, rozsianych na przedmieściach i w pobliżu Kopenhagi. Są również liczne kempingi.
W dobrej restauracji obiad dla jednej osoby kosztuje 175–350 DKK. Za butelkę wina zapłacimy co najmniej 110 DKK. Znacznie tańsze posiłki (29–120 DKK) oferują restauracje etniczne, np. tajska Thaiaway, Nansensgade 48. Kanapki smorrebrod – typowo duński specjał można zamówić w fast foodzie (15 DKK) i restauracji (45 DKK). Warto odwiedzić restaurację Idy Davidsen, Store Kongensgade 7, serwującą ok. 300 rodzajów smorrebrod. Z kolei specjalnością Slotskelderen hos Gitte Kik, Fortunstraede 4, jest kanapka ze stekiem i musztardą oraz sałatką ziemniaczaną. Na małą czarną najlepiej wybrać się do ekskluzywnej Estate Coffee na Gl. Kongevej (właściciele kupują kawę bezpośrednio od plantatorów). Kafejka oferuje duży wybór kaw i herbat parzonych przez zawodowych baristów. Specjalnością firmy jest The Little Espressionist – mrożona kawa espresso z jaśminem i syropem klonowym.
Zwiedzamy Kopenhagę
Kopenhaga łączy w sobie cos z baśniowego miasteczka, portu i nowoczesnego miasta. Kopenhagę najlepiej zwiedzać na piechotę lub rowerem. Wypożyczalnie rowerów są na każdym kroku. W 2007 roku Kopenhaga jako pierwsze miasto na świecie otrzymało od Międzynarodowej Unii Kolarskiej tytuł "rowerowego miasta". W mieście jest ponad 300 km ścieżek rowerowych.
Zwiedzanie rozpoczynamy w sercu miasta od Radhuspladzen. Na placu wznosi się 100-letni ratusz z wieżą widokową. Szczyt budowli wieńczy Zegar Świata Jensa Olsena – pokazuje kalendarz juliański i gregoriański, konstelacje gwiezdne, daty zaćmień Księżyca i Słońca. Niedaleko placu znajdują się dwa znane kościoły Kopenhagi: Helligandskirken – jeden z najstarszych w mieście oraz Skt. Nikolai, w którego wnętrzu znajduje się księgarnia i kawiarenka. Na starym mieście warto jeszcze zobaczyć plac Kongens Nytorv z pomnikiem króla Christiana V na koniu oraz żółtą ulicę zabudowaną niskimi, najstarszymi kamieniczkami w mieście, pochodzącymi z XVI wieku. Renesansowy kompleks pałacowy Rosenberg Slot wybudował król Christian IV. W 1830 rezydencję zamieniono na muzeum. Do dziś można tu podziwiać meble i bibeloty używane przez królów Danii. Najciekawsze zbiory, tj. insygnia królewskie, rubinowe kolie, diamentowe tiary, znajdują się w podziemnym skarbcu. Pałacowy ogród łączy się z najstarszym parkiem Kopenhagi – Kongens Have – ulubionym miejscem piknikowym mieszkańców stolicy. Miłośnicy piwa na pewno nie ominą jednego z najsłynniejszych browarów na świecie – Carlsberg. Z myślą o turystach otworzono tu Centrum Wystawowe Carlsberga. Wychodząc z browaru warto zwrócić uwagę na Bramę Słoni. Tworzą ją cztery granitowe, olbrzymie słonie podtrzymujące wznoszący się nad ulicą budynek. Koniecznie trzeba zobaczyć wyspę Stotsholmen, na której znajduje się kompleks pałacowy Christiansborg. Dla potrzeb turystów uruchomiono tutaj Muzeum Stajni Królewskich, Muzeum Teatralne oraz usytuowaną w ogrodzie Bibliotekę Królewską. Droga pod arkadami Amaliegade doprowadzi nas do brukowanego placu Amalienborg. Z czterech stron otaczają go budynki pałacowe w stylu rokoko. W dwóch z nich rezyduje rodzina królewska. Przy wejściu do portu znajduje się słynna Mała Syrenka, symbol Kopenhagi. Pomnik, odsłonięty w 1913 r., został odlany z brązu przez Edvarda Eriksena na zlecenie Carla Jacobsena (syna założyciela browaru Carlsberg).
Okolice Kopenhagi również przyciągają wieloma atrakcjami. Na pewno warto udać się do słynnego Legolandu, parku safari w Givskud na Jutlandi. Dla miłośników baśni konieczna będzie wyprawa na wyspę Fionia do Odense, rodzinnego miasta Hansa Christiana Andersena.