Naxos

Naxos jest największą i najbardziej żyzną z Wysp Cykladzkich. Występują tam zielone, górzyste tereny i wyspa różni się bardzo od swych sąsiadek. Ta odmienność jest widoczna również w unikalnej architekturze wielu wiosek położonych w głębi wyspy. Od XIII do XVI wieku wyspa była pod panowaniem Wenecjan, którzy pozostawili po sobie wieże i ufortyfikowane rezydencje.

Obecnie Naxos słynie z upraw oliwek, winogron oraz cytrusów, ale również z dobrej bazy turystycznej. Znajdują się tu wspaniałe piaszczyste plaże i malownicze doliny.

Atrakcje Naxos:

Centrum wyspy to miasto Naxos połączone długą groblą z wysepką Palatia. Na niej, według legendy, porzucił Ariadnę brutalny Tezeusz, gdy wracał z Krety do domu. Wciąż tu stoi olbrzymie, kamienne wejście do Świątyni Appolina. Była ona budowana na rozkaz tyrana Lygdamisa w VI w. p.n.e., ale nigdy nie została dokończona. Warto również odwiedzić zamek Kastro, skąd Marco Sanudo i jego następcy rządzili Cykladami w imieniu Wenecjan. Inne zabytki zachowane na wyspie to między innymi XVII-wieczny klasztor urszulanek, rzymskokatolicka katedra oraz Szkoła Francuska. Obecnie mieści się w niej wspaniale Muzeum Archeologiczne z bogatą kolekcją znalezisk z Naxos, Koufonissi, Keros i Donoussy wraz ze szczególnym zbiorem wczesnocykladzkich figurek. Na Naxos mieszka kilku cenionych rzemieślników wytwarzających sandały. Wyspa jest również słynna ze swoich win i likierów.

Grecy jawią się przybyszom jako przyjazna, gościnna nacja, a ich kraj jako miejsce bezpieczne i bezstresowe. Grecy bardzo często okazują swoją przysłowiową gościnność, objawiającą się na przykład zaproszeniem na ucztę do tawerny. Czymś, co Polakom wyda się u Greków egzotyczne, jest specyficzne podejście do czasu. Punktualność Grek uzna za cechę dobrą dla Niemców, a jej braku wcale nie będzie uważać za lekceważenie. Grecy są ludźmi niezwykle towarzyskimi. Przy dobrym jedzeniu i winie lub tsípouro odsłaniają zwykle kawałek greckiej duszy. Niezależnie od płci uwielbiają nowości i plotki, nieważne czy z własnej wsi, czy z całego świata. Przy swoim wybuchowym temperamencie pozbawieni są agresji, a ich konflikty częściej kończą się głośnym krzykiem niż rękoczynem.