Południowo Wschodni Wietnam

Wietnam

Położenie geograficzne i klimat

      Wietnam zajmuje wschodnią część Półwyspu Indochińskiego. Leży nad Morzem Południowochińskim i graniczy na północy z Chinami a na zachodzie z Laosem i Kambodżą. W większości swojego terytorium jest to kraj górzysty a niziny rozciągają się tylko wzdłuż Rzeki Czerwonej i Mekongu oraz wzdłuż wybrzeża Morza Południowchińskiego.
      Klimat Wietnamu jest bardzo zróżnicowany, od zwrotnikowego monsunowego na północy kraju do podrównikowego na południu. Średnia temperatura najcieplejszego miesiąca (lipca na północy, marca na południu) wynosi od 28 do 29°C na całym obszarze kraju, najchłodniejszego zaś (stycznia na północy, grudnia na południu) waha się od 15°C na północy do 26°C na południu. Roczna suma opadów sięga 1500-2000 mm, a w górach dochodzi do 3000 mm. Pora deszczowa trwa od maja do listopada. W górach na pograniczu z Chinami występują sporadycznie opady śniegu. Do północnej części kraju docierają często tajfuny.
      Jest to kraj niezwykle zróżnicowany krajobrazowo z egzotyczną fauną i florą oraz bajkowymi krajobrazami. Wietnam dzieli się na osiem regionów ekonomiczno-gospodarczych.

Historia

      Wietnam jest państwem boleśnie doświadczanym przez historię już od momentu powstania. Pierwsze zapiski o tym państwie pojawiły się ok. 500 r. p. n. e. w kronikach chińskich. W 111 r. p. n. e. państwo zostało podbite przez Chiny, których okupacja trwała prawie 1000 lat. Wietnam odzyskał niepodległość dopiero w 938 r. n. e. i utrzymał ją do połowy XIX wieku.
      W wieku XVII kraj zaczął powoli przechodzić pod wpływ Francji, która wysyłała tam wielu katolickich misjonarzy. Ich praca była na tyle owocna, że Wietnam jest do tej pory ostoją katolicyzmu na Dalekim Wschodzie. Misjonarze przyczynili się także do rozwoju społeczeństwa. Do ostatecznego przejścia pod protektorat Francji doszło w 1843 roku i trwał on aż do 1940 roku. W tym okresie rodził się już komunistyczny ruch wyzwoleńczy pod przywództwem Ho Chi Minh. W 1945 ogłosił on przy pomocy Amerykanów powstanie Demokratycznej Republiki Wietnamu. Spowodowało to niezadowolenie Francuzów co doprowadziło do konfliktu zbrojnego tzw. I wojny indochińskiej. Wojna zakończyła się podziałem Wietnamu na część północną - pozostającą pod wpływami komunistów i południową - pod kuratelą Francji.

Pokaż cały opis

Efektem

tego podziału był wybuch II wojny indochińskiej, w której Wietnam stał się frontem starcia Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników a ZSRR. Mocarstwa walczyły o strefy wpływów. Starcia wojenne trwały aż do roku 1975, kiedy po całkowitym wycofaniu sił amerykańskich ostateczną kontrolę nad państwem przejęła władza komunistyczna Wietnamu Północnego. Wojna zakończyła się ostatecznie przejęciem władzy przez komunistów i zjednoczeniem Wietnamu.
      W 1976 roku została utworzona Socjalistyczna Republika Wietnamu. W skutek zbliżenia Wietnamu z Moskwą oraz inwazji w Kambodży, w wyniku której upadł reżim Czerwonych Khmerów, Chiny wywołały wojnę chińsko-wietnamską.
      Do ustabilizowania sytuacji w Wietnamie doszło dopiero w 1986 roku. W 1995 roku Wietnam nawiązał stosunki dyplomatyczne z USA i znormalizował z Chinami. Obecnie państwo dość prężnie się rozwija.

Wietnam Południowo Wschodni

      Jest to najbardziej rozwinięty ekonomicznie i zurbanizowany Południowo Wschodni Wietnam

region Wietnamu. W skład tego regionu wchodzi siedem prowincji a tzw. miastem wydzielonym jest Ho Chi Minh (Sajgon) - najludniejsze miasto Wietnamu.
      Początki osadnictwa wietnamskiego na tym terenie przypadają na połowę XVII wieku. Przed tym okresem osiedlili się tutaj Chińczycy. Pod koniec tego wieku zostały utworzone dwie prowincje, które bardzo szybko i energicznie zaczęły rozwijać się gospodarczo. Nazwę Sajgon nadali miastu Francuzi, którzy zajmowali te tereny do wybuchu I wojny indochińskiej. Kolonialiści francuscy uczynili z Sajgonu stolicę swoich indochińskich kolonii i mieli bardzo duży wpływ na dzisiejszy wygląd miasta.
      Po podziale Wietnamu na część północną i południową, Sajgon stał się stolicą Wietnamu Południowego. Po zakończeniu II wojny indochińskiej i utworzeniu Socjalistycznej Republiki Wietnamu, nazwa miasta została zmieniona na Ho Chi Minh - jednak Wietnamczycy nadal używają nazwy historycznej - Sajgon.
      Sajgon to prawdziwa Południowo Wschodni Wietnam

mozaika kulturowa i architektoniczna. Lata okupacji francuskiej, potem amerykańskiej odcisnęły się na mieście. Panuje w nim nieład architektoniczny, ponieważ budynki były stawiane bez żadnych planów urbanistycznych. 99% ruchu w mieście stanowią motory, uliczki są wąskie, nie ma tramwajów. Jednak warto odwiedzić to miasto, ponieważ podobny zlepek kulturowy trudno gdziekolwiek indziej spotkać.
Najbardziej ekskluzywną i reprezentacyjna dzielnicą miasta jest tzw. Dzielnica 1 (Sajgon). Chodząc po ulicach tej części miasta, poczujemy się prawie jak w Paryżu. Jest to bardzo zadbany fragment miasta z pięknymi, kolonialnymi XIX wiecznymi kamienicami. Najbardziej znany jest tutaj budynek poczty (Saigon Central Post Office) wzniesiony przez Francuzów na początku XX wieku. Architektem tego gotyckiego budynku był sam Gustave Eiffel. Ciekawa jest także katedra w stylu Notre-Damme z pięknymi strzelistymi wieżami. Kolejnym pięknym budynkiem jaki zostawili po sobie Francuzi jest Opera i Teatr Miejski (Opera house). Cała dzielnica jest przepełniona duchem Południowo Wschodni Wietnam

dawnego francuskiego kolonializmu. Wystarczy jednak wsiąść na motor i przejechać kilka kilometrów dalej, by znaleźć się w Chinach a dokładnie w dzielnicy Cholon (Chinatown), zamieszkałej od przeszło trzech wieków przez ludność pochodzenia chińskiego. Jest to dzielnica pełna barów, fast foodów i taniej chińskiej elektroniki. Przepełniona tez jest aromatem najróżniejszych ziół, przypraw i kadzidełek. Znajdziemy tutaj dużo kolorowych buddyjskich świątyń oraz piękne, stare chińskie kamienice - najstarsze z nich pochodzą nawet z XIX wieku. Dzielnica ta jest szczególnie kolorowa i interesująca w okresie poprzedzającym obchody Nowego Roku.
W Sajgonie warto także zwiedzić Muzeum Zbrodni Wojennych (War Remnants Museum). Jeszcze do niedawna muzeum nosiło nazwę: Muzeum Amerykańskich i Chińskich Zbrodni Wojennych ale ze względów dyplomatycznych ją zmieniono. Wnętrze muzeum jest dość wstrząsające i pokazuje jak straszną i okrutną historie ma za sobą to miasto i cały Wietnam. Na dziedzińcu można zobaczyć wozy opancerzone, bomby oraz gilotynę, którą Południowo Wschodni Wietnam

wymierzano "sprawiedliwość" jeszcze za czasów panowania francuskiego.
      Ciekawym budynkiem jest Reunification Palace - była siedziba prezydenta Południowego Wietnamu.
      Z Sajgonu można się też wybrać na interesującą wycieczkę do tuneli Vietkongu w okręgu Cu Chi oddalonego ok. 40 km. od miasta. Tunele Wietnamczycy zaczęli budować już podczas wojny indochińskiej z Francuzami. Jednak szeroko znane zaczęły być podczas wojny z Amerykanami. Tunele budowane były głównie z elementów wyposażenia armii amerykańskiej. Służyły jako schronienie, a ponieważ były głębokie nie mogły dosięgnąć ich bomby. Amerykanie przeprowadzili nawet nalot dywanowy, który przekształcił teren Cu Chi w krajobraz księżycowy ale nie odniosło to pożądanego rezultatu. Amerykanie wyszkolili specjalną jednostkę tzw.: "tunell rats", która miała likwidować partyzantów ukrywających się w tunelach. Niemożność poradzenia sobie z tego rodzaju partyzantką była też jedną z wielu przyczyn wycofania się armii amerykańskiej.
      Obecnie Południowo Wschodni Wietnam

system tuneli zamieniony jest w park - pomnik ku czci ofiar wojny. Dla zwiedzających udostępniony jest tylko fragment. Jest to trzy etapowy tunel, gdzie każda część jest coraz niższa. W lesie, gdzie znajdują się tunele stoi stary zardzewiały czołg amerykański, można też zjeść typowy partyzancki obiad czyli korzenie. Znajduje się tutaj także strzelnica.
Będąc w części południowo wschodniej Wietnamu koniecznie trzeba wybrać się na wycieczkę do Delty Mekongu. Płynąc w dół rzeki możemy przyjrzeć się jak żyją i funkcjonują Wietnamczycy z dala od miasta. Na tym szlaku znajdują się największe uprawy ryżu, mini - fabryczki i wszelkiego rodzaju wytwórnie. Wszystko można kupić i wszystkiego spróbować. Całe życie koncentruje się wzdłuż brzegów "Matki Rzek" czyli Mekongu.
Po intensywnym zwiedzaniu warto odpocząć w najbardziej znanym w tym rejonie ośrodku wypoczynkowym Vung Tau oddalonym od Sajgonu ok. 130 km. Miejscowość ta jest chętnie odwiedzana przez turystów ze względu na piękne plaże. Najpiękniejszą widokowo plażą jest plaża tylnia (Back Beach), amatorzy morskich kąpieli znajdą świetne warunki do wypoczynku na plaży przedniej Południowo Wschodni Wietnam

(Front Beach), która oferuje ok. 10 km pięknego piaszczystego wybrzeża. Idąc wzdłuż tej plaży możemy zwiedzić piękny biały pałac, który został zbudowany przez Francuzów w latach 1898 - 1916, jako letnia rezydencja ówczesnego generalnego gubernatora Indochin, Paula Doumera. Na cześć jego ulubionej córki został nazwany "Villa Blanche". Przed Białym Pałacem jest taras z widokiem na morze skąd rozpościera się szeroka panorama od Małej Góry do Wielkiej Góry z Przednią Plażą w środku oraz skalistą wysepką Hai Nguu.
      W Vung Tau znajdująca się olbrzymia pagoda Thich Ca Phat Dai. Teren pagody zajmuje 6 hektarów na stoku Wielkiej Góry. Kolejna atrakcją miasta jest statua Jezusa Chrystusa stojącą na szczycie Małej Góry. Statua została wzniesiona w 1972 roku, lecz dopiero niedawno zostało dokończona. W środku statuy są schody, które prowadzą z jednej stopy na obydwa ramiona. Stąd jest niezwykły widok na miasto. Każde ramię może pomieść 10-15 osób. Nad głową Jezusa jest aureola z 9-ramienną gwiazdą, która ja oświetla. W sali służącej za fundament statuy są różne wystawy.
      Ciekawa jest także położona na stoku Małej Góry pagoda Niet Ban Tinh Xa (pagoda Leżącego Buddy). Najbardziej interesujący jest tutaj posąg Buddy, który mierzy 13,2 m i przedstawia "12 fatalnych okoliczności w życiu człowieka". Warto odwiedzić także wysepkę Hon Ba oddaloną od Małej Góry o 200m. Leży ona na morzu niedaleko brzegu i kiedy jest odpływ, można przejść do niej boso po kamieniach i plaży.
      Kolejnym wartym polecenia nadmorskim kurortem jest Nha Trang. Jest to spokojna nadmorska miejscowość w zatoce morskiej z szeroką piaszczystą plażą i promenadą, na której można posiedzieć w cieniu palm kokosowych. W mieście znajduje się kilka ciekawych obiektów. Należy do nich z pewnością katedra chrześcijańska w stylu neogotyckim oraz pagoda Long Son z bogatymi zdobieniami, tak na zewnątrz, jak i w środku. Nieopodal pagody, na małym wzgórzu stoi ogromny, marmurowy posag Siedzącego Buddy, spoglądającego dumnie na cale miasto. Bardzo interesujący jest także kompleks świątynny Po Nagar, położony w północnej części miasta. Są to oryginalnie hinduistyczne świątynie, które zostały zbudowane pomiędzy VII a XII wiekiem n.e.
      Osobom lubiącym spokój i unikającym tłumów turystów na pewno spodoba się wczasowa miejscowość Quy Nhon. Ma bardzo ładną plażę i zadbaną promenadę nad morzem, przy której wznoszą się wysokie hotele. Szczególnie piękne są plaże oddalone nieco od miasta: ustronne, trochę mniejsze, a przez to bardziej urokliwe, z jasnym piaskiem i błękitną wodą. Szczególnie pięknie wyglądają one z okolicznych pagórków i wzniesień. Warto tu przyjechać właśnie dla tych plaż oraz dla oddalonego trochę od miasta przyjemnego portu rybackiego. Te okolice są popularne szczególnie wśród wietnamskich plażowiczów.

Noclegi i rady praktyczne

      Należy pamiętać, że 6 tygodni przed wyjazdem do Wietnamu należy się zaszczepić przeciwko malarii. Jeżeli ktoś planuje jechać indywidualnie to bez problemu znajdzie nocleg za niedużą kwotę ok. 10 $ za pokój z łazienką i ciepłą wodą. Do płacenia najlepiej mieć przy sobie lokalną walutę - dongi. Oczywiście wszędzie można płacić dolarami ale kurs jest bardzo niekorzystny. Najlepiej wymienić pieniądze w kantorach lub w sklepach z biżuterią. Jednak trzeba być czujnym i nie dać się oszukać. Jeżeli chodzi o karty kredytowe to najbardziej popularna jest w Wietnamie karta American Express.

Zobacz również:

Regiony

Miasta