Położenie
Współczesny
Iran, dawna
Persja, podzielony jest na 31 ostanów (prowincji).
Ostan Teheran umiejscowiony jest na północy kraju, sąsiaduje z prowincjami
Qom,
Mazandaran,
Semnan i
Qazvin. Na jego terenie znajduje się najprężniej rozwijające się miasto
Iranu, jedna z największych aglomeracji na świecie – stolica
Teheran. Ponad to, prowincja podzielona jest na 13 okręgów według ważniejszych miast i skupionych wokół nich wsi. Cały obszar zamieszkuje ponad 12 milionów ludzi. To centrum kulturalne i gospodarcze państwa, a także główny węzeł komunikacyjny (są tutaj dwa międzynarodowe lotniska, Mehrabad i Imam Khomeini International Airport), największy dworzec kolejowy i terminale autobusowe, z których dotrzeć można do dowolnego miejsca w
Iranie. Każdego roku Teheran i pobliskie rejony odwiedzane są przez tysiące turystów, można tu bowiem spędzić niezapomniane
wakacje. Malownicze krajobrazy, unikatowe zabytki, ciekawe muzea i wyjątkowa, orientalna atmosfera przyciągają turystów z całego świata.
Historia
Nieznana jest dokładna data, w której założone zostało miasto Teheran – pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XII wieku, jednak pewnym jest, że istniał już wcześniej. Rozwijał się powoli w cieniu najstarszego miasta prowincji, dawnej stolicy
Persji,
Rey (Shahr-e-Rey). Rey zostało w 1221 roku zniszczone przez Mongołów, co spowodowało napływ ludności do dzisiejszej stolicy i jej rozwój. Stopniowo miasto zyskiwało coraz większe znaczenie pod względem handlowym i politycznym. Stolicą Persji zostało w 1794 roku, a dzisiaj jest ono największym i najnowocześniejszym miastem w kraju, choć bynajmniej nie brak mu specyficznego, bliskowschodniego charakteru. Między 1921 rokiem a 1941 miasto zostało przebudowane. Władający w tamtych latach Reza Shah miał swoją wizję tego, jak ma wyglądać nowoczesne miasto – z tego powodu rozkazał zburzyć wiele zabytkowych budowli i stare fortyfikacje, a w ich miejsce stawiać nowe budynki, szerokie ulice i przestronne parki. W 1943 roku odbyła się tutaj słynna
konferencja teherańska, w której uczestniczyli
W.L. Churchill,
F.D. Roosvelt i
J. Stalin.
Atrakcje turystyczne, zabytki
Charakter stolicy przejawia się przede wszystkim w barwnym, wielonarodowościowym tłumie przemierzającym ulice miasta, nawoływaniu sprzedawców na bazarach, nieco chaotycznym ruchu drogowym, zapachu aromatycznych przypraw i klimatycznych kafejkach, w których można posmakować sziszy oraz różnych kompozycji herbat. Przyjezdnych uderza współistnienie nowoczesnych budowli, czy choćby linii metra, obok wiekowych zabytków i meczetów.
W Teheranie znajdują się okazałe kompleksy pałacowe, na których zwiedzenie warto poświęcić więcej czasu. Są to przede wszystkim pałac Golestan, Nijavaran i Sa’d Abad. Warte zobaczenia są dwa meczety: meczet Szacha z XIX, a także meczet Sepahsalazar, wyjątkowo piękny i bogato zdobiony. Niezwykle ciekawe są liczne muzea: Narodowe, Sztuki Islamskiej, a także Muzeum Dywanów, w którym zgromadzono kolekcję słynnych perskich dywanów, nawet takich, które liczą sobie ponad 2000 lat. Turystów przyciąga także Wieża Azadi wybudowana z okazji obchodów 2500lecia Imperium Perskiego w 1971 roku, czwarta na świecie pod względem wysokości wieża telewizyjna Milad (Borj-e Milad) – ma ona 435m - oraz budynek byłej ambasady USA, której mury zdobią dawne antyamerykańskie napisy i rysunki. Popularnym miejscem do spacerów oraz spędzania czasu w restauracjach i kawiarniach są parki Jamshidiyeh i Laleh oraz kompleks Uniwersytetu Teherańskiego. Ciekawym przeżyciem będzie wizyta na tętniącym życiem, pełnym najróżniejszych towarów, zapachów i kolorów, największym w Iranie bazarze.
Wycieczka kolejką linową na górę Tochal daje okazję do podziwiania pięknej panoramy miasta. To także znany ośrodek narciarski. Świetne warunki do uprawiania sportów zimowych, w tym snowboardu, występują także w kurortach Dizin i Shemshak, które położone są w górach Elbrus (Alborz).
Będąc w stolicy Iranu, Polacy odwiedzają Dulab, Cmentarz Polski – pochowanych zostało tam ok. 2 tysięcy Polaków, w tym żołnierze, którzy przybyli tutaj w czasie II wojny światowej z Azji Środkowej.
Warto zwiedzić pozostałe duże miasta prowincji, w których zachowało się wiele starożytnych ruin i zabytków, przede wszystkim miasto Firuzkuh, Karaj czy Varamin.
W odległości 100km od Teheranu znajduje się najwyższy szczyt Iranu, wygasły wulkan Damawend o wysokości 5604m n.p.m. Jest on celem licznych wycieczek turystycznych. Znajdują się tam świetne trasy do uprawiania trekkingu. Po dotarciu na górę, można zajrzeć do wnętrza krateru, w którym znajduje się lodowiec. Pięknym miastem jest także położone w sąsiedniej prowincji o tej samej nazwie święte miasto Qum, miejsce pielgrzymek, licznych ośrodków teologicznych i dość konserwatywnych zwyczajów. Główną atrakcją jest bogato zdobione mauzoleum Fatimy.
Klimat
Stolica położona jest na wzgórzu, z tego powodu dzielnice północne są chłodniejsze, a południowe bardziej upalne. Klimat w całej prowincji jest ciepły i suchy, lata bywają upalne a zimy łagodne. Zimą zdarzają się także obfite opady śniegu. Jeśli wybieramy się na narty – właśnie tę porę roku najlepiej wybrać na odpoczynek w Teheranie. Sezon narciarski trwa od grudnia do marca. Jeśli natomiast chcemy pozwiedzać i pospacerować, najlepiej jest jechać wiosną lub jesienią, kiedy temperatury są umiarkowane. Dla tych, którzy kochają słońce i niestraszne im upały, także i lato może być dobrą porą na urlop w tym rejonie Iranu.
Baza noclegowa
W samym Teheranie i okolicy istnieje bardzo dobrze rozwinięta infrastruktura turystyczna przygotowana na przyjęcie dużej liczby turystów. Są tutaj hotele i apartamenty o zróżnicowanym standardzie – wiele z nich oferuje możliwość spędzenia wakacji all inclusive lub first i last minute. Najwięcej dogodnych miejsc noclegowych i restauracji znajduje się w kurortach narciarskich. Tam także możemy wypożyczyć sprzęt. Zatrzymanie się w prowincji Teheran można również potraktować jako dłuższy przystanek w podróży po całym Iranie lub jako bazę wypadową do uczestniczenia w licznych wycieczkach fakultatywnych po okolicy.