Mariańskie Łaźnie (Mariánské Lázně) ustępują Karlowym Warom atmosferą, przewyższają je za to pod względem walorów klimatycznych. Uzdrowisko szczyci się najpiękniejszą w Czechach kolumnadą i Śpiewającą Fontanną. Większość przyprawiających o zawrót głowy obiektów zdrojowych pochodzi z XIX stulecia i reprezentuje styl empire oraz secesję. Oprócz kolumnady i fontanny na uwagę zasługuje cerkiew ze wspaniałym wyposażeniem oraz nawiązujący do form bizantyńskich kościół z 1848 r. Mariańskie Łaźnie są najmłodsze z wielkiej trójki czeskich uzdrowisk. Choć już w XIII w. znano miejscowe zimne źródła (w sumie około 40), dopiero w XIX w. powstał kurort, który już pod koniec stulecia dorównywał poziomem Karlowym Warom i Franciszkowym Łaźniom. Jego powstanie zainicjował Karel Kašpar Reitenberger, opat klasztoru w Teplej, do którego należały te tereny. Był to niewątpliwy sukces, jako że Mariańskie Łaźnie stworzono od podstaw - jeszcze kilkadziesiąt lat wcześniej na ich miejscu szumiał las. W 1808 r. przyjechali tu pierwsi goście, w 1818 r. miejscowość otrzymała oficjalny status uzdrowiska, a dopiero w 1865 r. uzyskała prawa miejskie. W drugiej połowie stulecia powstało też ok. 90 ha parków i ogrodów, zaprojektowanych przez V. Skalníka. Mariańskie Łaźnie są drugim największym miastem w zachodnioczeskim trójkącie uzdrowiskowym. Słyną nie tylko z leczniczego klimatu i doskonałych źródeł naturalnych, ale także z pięknej, urzekającej okolicy, położonej w malowniczej dolinie, otoczonej zielonym pasem pieczołowicie chronionych lasów. Miejsce to charakteryzuje się piękną przyrodą i niewyczerpanymi źródłami mineralnymi. Wypływa tutaj ponad sto źródeł zimnej, kwaśnej wody żelazistej o zróżnicowanym składzie chemicznym. Pierwsze z nich odkryto już w XVI wieku. Dominującym stylem architektonicznym w mieście jest neoklasycyzm. Prawdziwą architektoniczną perełką jest przepiękna kolumnada, zbudowana w 1889 roku. Niecodziennych przeżyć dostarczają efekty muzyczne i świetlne nowoczesnej Śpiewającej fontanny.