Alka, licitari i ojkanje pod ochroną UNESCOSinjska alka, turniej rycerski w Sinju i Rzemiosło produkcji miodu z terenów północnej
Chorwacji, niedawno zostały wpisane na Reprezentacyjną listę niematerialnego dziedzictwa ludzkości UNESCO. Jednocześnie "Muzyczna ekspresja ojkanje" została wpisana na Listę zagrożonego niematerialnego dziedzictwa kultury UNESCO, która wymaga szybkiej ochrony.
Sinjska alka, turniej rycerski w Sinju, odbywa się od 1717 roku raz do roku w Sinju w regionie Cetińskim. W trakcie turnieju, rycerze jeżdżą konno w pełnym galopie po głównej ulicy i celują kopią w metalowy pierścień, który wisi na sznurku. Nazwa turnieju pochodzi od słowa alka - pierścień, pochodzenia tureckiego, która utrzymuje historyczne współistnienie i kulturową wymianę dwóch różnych cywilizacji.
Ekspresję muzyczną ojkanje wykonują śpiewacy (mężczyźni lub kobiety) wykorzystując różne techniki potrząsania głosem w szczególny sposób śpiewając "gardłowo". Każda pieśń trwa tyle ile oddech głównego śpiewaka. Melodie przyśpiewek opierają się o ograniczone szeregi tonów, głównie kromatyczne, długości przerw, które nie odpowiadają dzisiejszym określonym przerwom, a wersy są na różny temat od miłości do obecnej tematyki społecznej i polityki.
Sztuka produkcji wyrobów z miodu pojawiła się w poszczególnych europejskich klasztorach w średniowieczu, a kiedy przyszła na tereny północnej Chorwacji, stała się rzemiosłem. Licitar, jadalny wyrób z ciasta, kształtuje się go przy pomocy modeli, piecze, suszy i maluje różnymi jadalnymi farbami. Każdy rzemieślnik zdobi licitar w szczególny sposób, często obrazkami, niewielkimi lusterkami i wersami albo wiadomościami, a serce licitarskie jest najczęstszym motywem.
Obok sinjskiej alki, rzemiosła produkcji miodu i ojkanja, na liścnie niematerialnego dziedzictwa kultury ludzkości UNESCO znalazły się też hiszpańskie flamenco, opera pekińska, akupunktura i dywany z Azerbejdżanu i Iranu.
W tym momencie,
Chorwacja na liście UNESCo posiada dziesięć niematerialnych dóbr kultury i jest pod tym względem wiodącym krajem w Europie.
Już na spotkaniu w Abu Dhabi w 2009 roku, na listę niematerialnego dziedzictwa kultury ludzkości wpisano siedem dóbr chorwackich: dubrownicka Festa Świętego Błażeja, Dwugłos bliskich interwałów z
Istrii i Chorwackiego Primorja, Sztuka produkcji drewnianych i tradycyjnych zabawek dla dzieci z Chorwackiego Zagorja, Doroczny pochód Królowej (Ljelje) z Gorjan, Procesja Za Krzyżem na wyspie
Hvar, Coroczny pochód dzwonników z terenów Kastavu i Koronkarstwo w Chorwacji (
Pag, Hvar, Lepoglava).
Na liście niematerialnego dziedzictwa UNESCO obecnie wpisanych jest 229 dóbr kultury z 87 krajów. Wpisane są rzemiosła i dobra, które promują różnorodność niematerialnego dziedzictwa kulturalnego, przyczyniają się do wzrostu świadomości i jej ważności i dzięki współpracy międzynarodowej dodatkowo pomagają przy ochronie dziedzictwa, które zanika mimo wysiłków lokalnej społeczności w celu jego utrzymania.
Źródło: CNTB